روابط باراک اوباما و نیکلا سارکوزی
فرامرز دادرس، پژوهشگر و کارشناس اطلاعاتی فرامرز دادرس، پژوهشگر و کارشناس اطلاعاتی

هفته پیش ژنرال جیمز جونز، مشاور امنیتی کاخ سفید، نماینده روزنامه های لوموند، فیگارو، لیبراسیون وهرالد تریبون را برای یک گفتگو در دفترکارش در کاخ سفید پذیرفت.

قرار است نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه، در پی دعوت باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، برای یک سفر رسمی دو روزه به آن کشور برود. این سفر در تاریخ دوشنبه  29 مارس، آغاز خواهد شد.

اوباما، در تاریخ دهم دسامبر 2009، تلفنی با نیکلا سارکوزی، که در آن هنگام در بروکسل بسر می برد گفتگو کرد و او را رسماً به کاخ سفید دعوت نمود.

روزنامه فرانسوی اکسپرس نوشت؛ آقای سارکوزی در شرایط کنونی مایل به این دعوت نبود، او به اوباما گفت « این مرا در تنگنا قرار می دهد، و هم چنین تورا درتنگنا خواهد گذاشت ... این کار را نکنیم» سپس نتوانست مقاومت کند و در پایان پذیرفت.

گفته می شود که نیکلا سارکوزی، نخستین رئیس دولتی است که در دوران اوباما، برای شام خصوصی در کاخ سفید پذیرایی خواهد شد.

باراک اوباما و همسرش میشل، چند بار بگونه شایسته ای از سوی نیکلا سارکوزی و همسرش کارلا، در فرانسه مورد پذیرایی قرار گرفته اند.

ژنرال جونز، کوشید تا نشان دهد که شایعاتی که  در باره سردی روابط آقای اوباما و سارکوزی در مطبوعات فرانسه دامن زده می شود بی پایه و اساس است، و این دو رئیس کشور دوست و متحد، دارای روابط خوبی می باشند.

روزنامه اسرائیلی هاآرتص، در 28 اکتبر 2008 نوشت؛ درهنگامه مبارزات انتخاباتی آقای اوباما برای ریاست جمهوری امریکا ، نیکلا سارکوزی چند بار در خلوت او را « شدیداً نارس » نامید، و برنامه های او در رابطه با جمهوری اسلامی را « خالی از معنی» توصیف کرد.

 

آقای سارکوزی و وزیر امور خارجه اش برنارد کوشنر، از مذاکره شتاب زده اوباما با جمهوری اسلامی خشنود نبودند، و این کار را به هدر دادن کوشش های شش ساله کشور های اروپایی در گفتگو هایشان  با حکومت اسلامی می دانستند.

پس از روی کار آمدن اوباما ، سارکوزی گمان می برد که می تواند روابط ویژه ای با او برقرار کند و با یکدیگر در زمینه ها ی گوناگون همکار ی داشته باشند، وهرگاه که مایل بود به اوباما تلفن بزند.

کوشش های نیکلا سارکوزی برا ی دیدار خصوصی با باراک اوباما ناکام ماند. اوباما در کاخ سفید، گوردون براون نخست وزیر انگلیس، نخست وزیران استرالیا و ژاپن و حتی وزیر امور خارجه چین را پذیرفت، ولی برای دیدار خصوصی با نیکلا سارکوزی اشتیاقی از خود نشان نداد. سارکوزی به ناچار با آقای جو بایدن،  معاون اوباما ملاقات کرد.

نیکلا سارکوزی به مناسبت سفری به کویت در فوریه 2009، گفت « من بسیار مایلم که باراک اوباما مذاکرات با ایران را آغاز کند ولی عاقلانه این است که تا ماه ژوئن و انتخابات ریاست جمهوری ایران صبر کند». این سخنان به مزاج کاخ سفید خوش نیامد و یک ماه بعد در بیستم مارس 2009، دو نماینده از واشینگتن به پاریس فرستاده شدند. دنیس روس، مشاور خانم هیلاری کلینتون، و ویلیام برنز، نفر شماره سوم دولت آمریکا. سارکوزی لحن خود را تغییر داد و در بروکسل گفت « فکر نمی کنم که مشکل انتخابات در ایران آن گونه که گفته می شود خیلی مهم باشد»

یکی از شیرین کاری های کاخ سفید این بود که نامه ای از سوی باراک اوباما، رئیس جمهور تازه انتخاب شده آمریکا، به ژاک شیراک رئیس جمهور پیشین فرانسه رسید، که در آن آقای اوباما به ژاک شیراک نوشته بود« من مطمئن هستم که ما می توانیم در چهار سال آینده، با همکاری یکدیگر در یک فضای صلح و دوستی  جهانی امن بسازیم». گفته شد که این نامه باعث خشم کاخ الیزه و شخص نیکلا سارکوزی شد.

بسیاری گمان کردند که اوباما، هنوز فکر می کند که ژاک شیراک رئیس جمهور فرانسه می باشد! چند روز بعد گفته شد که  نامه باراک اوباما، در پاسخ تبریک ژاک شیراک، به مناسبت انتخاب او به ریاست جمهوری آمریکا بوده است. البته این نامه حقیقتی را بیان می کرد، چون ژاک شیراک هم مانند آقای اوباما مخالف جنگ در عراق بود.

آقای اوباما،  پنج ماه پس ازانتخاب شدن به ریاست جمهوری آمریکا، در پایان ماه مارس 2009، برای شرکت در گرد همایی سران کشورهای عضوپیمان آتلانتیک شمالی " ناتو" به شهر استراسبورگ در فرانسه آمد. او بار دیگر در ششم ژوئن 2009، برای شرکت در شصت و پنجمین سالگرد پیاده شدن  نیرو های متفقین در نرماندی به فرانسه سفر کرد، در هردو این گرد همایی ها دیدار دو رئیس کشور بسیار کوتاه بود.

هنگامی که فهرست میهمانان شرکت کننده درمراسم یادبود شصت و پنجمین سالگرد پیاده شدن نیرو های متفقین در ساحل نرماندی تهیه می شد، نام الیزابت ملکه انگلیس از قلم افتاد. پیامی از کاخ سفید به الیزه رسید که در آن گفته شد که آقای اوباما رئیس جمهور آمریکا، مایل است که ملکه انگلیس در این مراسم حضور داشته باشد. ملکه الیزابت به جای خود پرنس چارلز، ولیعهد را برای شرکت در مراسم فرستاد.

 

هنگام استقبال آقای سارکوزی و همسرش کارلا، از آقای اوباما و همسرش میشل، در نرماندی، حادثه کوچکی رخداد که از نظر خبرنگاران پوشیده نماند، همین رخداد نیز به شایعاتی در باره سردی روابط میان سران دو کشور دامن زد. ساعتی بعد در کنفرانس مطبوعاتی، سران دو کشور نشان دادند که با یکدیگر اختلافی ندارند.

در هنگام استقبال از آقای اوباما و همسرش میشل ، خانم کارلا برونی، همسر آقای سارکوزی، پروتکل رسمی را زیر پا گذاشت و بدون توجه به آقای اوباما، نخست به دیدار میشل همسر آقای اوباما شتافت.

حزب نیکلا سارکوزی در انتخابات استانی هفته گذشته در فرانسه، متحمل شکست سنگینی شد و اکثریت آرا را از دست داد، با این ترتیب آقای سرکوزی در دو سال آینده، تا انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2012 ، با دشواری هایی روبرو خواهد بود.

در تاریخ 27 مارس، کارلا برونی،همسر نیکلا سارکوزی، در یک گفتگوی اختصاصی با مجله مادام فیگارو، گفت که مایل نیست شوهرش، خود را برای انتخابات آینده ریاست جمهوری فرانسه نامزد نماید.

در 23 مارس، کتاب خاطرات پال سارکوزی، نقاش ، هفتاد و نه ساله، پدر نیکلا سارکوزی، منتشر شد، او به خبرنگار روزنامه اکسپرس گفته است که میل دارد پسرش یک زندگی آرام داشته باشد، او نیز علاقمند نیست که نیکلا سارکوزی، نامزد ریاست جمهوری فرانسه در انتخابات آینده باشد.

نظر سنجی ها نشان می دهد که رقبای جدی آقای سارکوزی در انتخابات آینده می توانند " دومینیک استراوس کان " مدیر کنونی بانک جهانی از حزب سوسیالیست فرانسه،  و" دومینیک دو ویل پن "  نخست وزیر پیشین فرانسه از حزب دست راستی باشند.

آقای "ویل پن " در تاریخ 25 مارس 2010،اعلام کرد که بزودی حزبی بنا خواهد کرد، او خود را پیرو ارزش های ژنرال دوگل  نشان می داند.

" دومینیک دو ویل پن " هنگامی که وزیر امور خارجه فرانسه بود، به خاطر سخنرانی خود در سال 2003، در شورای امنیت سازمان ملل متحدعلیه جنگ عراق و سیاست آمریکا ، بیشتر شناخته شده است.

" نیکلا سارکوزی"  و " دومینیک دو ویل پن " با یکدیگر درگیری دارند و هر دو علیه یکدیگر به دادگستری فرانسه شکایت نموده اند و پرونده این شکایت ها در حال رسیدگی می باشد

آقای " ویل پن "  در نوامبر 2009، در سفری به ایران در کنار احمدی نژاد و باقر قالیباف شهردار تهران ظاهر شد، او به همراه برخی از فرانسویان مقیم ایران در رستوران یاس تهران شام صرف کرد.

 

سفر آقای ویل پن به دعوت شهردار تهران و در چارچوب گرد همایی شهرداران پایتخت های جهان بود. شهردار تهران بجای دعوت از آقای " برتراند دو لا نوئه " شهردار پاریس از آقای " ویل پن " دعوت نمود.

آقای " دومینیک دو ویل پن " در دوران زندگی خود تاکنون نه در پاریس، و نه در هیچ جای دیگر فرانسه، در هیچ انتخاباتی کاندیدا و انتخاب نشده است.

نیکلا سارکوزی، از هنگام بقدرت رسیدن کوشید تا سیاست خارجی فرانسه را به آمریکا نزدیک کند، او پیش از انتخاب شدنش به ریاست جمهوری فرانسه در سفری به آمریکا با پرزیدنت جرج دبلیو بوش ملاقات کرد، عکسی از این ملاقات باعث سرو صدای زیادی در روزنامه ها ی فرانسه شد. گفته شد که او با کفشی که بیست سانتیمتر او را بلند تر جلوه می داد با جرج بوش روبرو شده است. نگاه نیشدار شخص دیگری در تصویر به  پا های آقای سارکوزی، به این شایعه بیشتر قوت بخشید.

در عکس دیگری که در گردهمایی سران پیمان آتلانتیک شمالی " ناتو" در شهر استراسبورگ فرانسه برداشته شده است، دیده می شود که آقای سارکوزی برای جبران کوتاهی قد خود در برابر کارلا، همسرش و آقای اوباما و همسرش میشل ، روی پاهای خود بلند شده است.

نیکلا سارکوزی میل دارد که در حل بحران های جهانی نقش برجسته ای را در کنار دیگر بزرگان جهان بویژه رئیس جمهور آمریکا ایفا نماید.

سارکوزی کسی بود که به هنگام ورود به کاخ الیزه با معمر قذافی رهبر لیبی تماس گرفت، و آزادی چند پرستار بلغاری را که در لیبی به مرگ و زندان محکوم شده بودند فراهم کرد.

نیکلا سارکوزی در بحران روسیه و گرجستان ، به دیدار رهبران هر دو کشور رفت، و تنش بوجود آمده میان دو کشور را آرام نمود.

پشتیبانی بی قید و شرط نیکلا سارکوزی، در بازگشت فرانسه  به پیمان نظامی ناتو، باعث شد که مخالفینی در میان احزاب چپ و حتی احزاب دست راستی فرانسه که از هم پیمانان خودش می باشند علیه او برانگیخته شوند، او متهم به کنار گذاشتن ارزش های ژنرال دوگل شد. این اتهام حتی از سوی سفیر جمهوری اسلامی در فرانسه علیه او مطرح شد!

سارکوزی هم اکنون با مشکلات اقتصادی روز افزون در فرانسه روبرو است، او نتوانسته است به وعده های انتخاباتی خود جامه عمل بپوشاند.

نیکلا سارکوزی، طرفدار برخورد جدی با جاه طلبی های خطرناک جمهوری اسلامی در جهان می باشد. اگر سارکوزی در انتخابات آینده ریاست جمهوری فرانسه پیروز نشود، آمریکا و شخص پرزیدنت اوباما هم پیمان با ارزشی را از دست خواهند داد، سیاست رهبران آینده فرانسه چه از حزب سوسیالیست و چه از احزاب دست راستی باشند، هرگز مانند دوران آقای سارکوزی نخواهد بود.

 

آیا باراک اوباما، با دعوت و پذیرایی از نیکلا سارکوزی و همسرش کارلا، قصد دارد جبران کوتاهی و سردی روابط سال گذشته را بنماید؟ نیکلا سارکوزی و همسرش کارلا، تاکنون در میهمان نوازی از باراک و میشل اوباما ، کوتاهی نکرده اند.

در ماه ژوئن 2009، هنگامی که خانم اوباما و دخترانش روز یکشنبه قصد بازدید و خرید از فروشگاه های پاریس را داشتند، با بسته بودن فروشگاه ها در روز تعطیل روبرو شدند، این نیکلا سارکوزی بود که یک بار دیگر در میهمان نوازی پیشدستی کرد.

روزنامه اکسپانسیون در سی ام ژوئن نوشت، سارکوزی گفت « آیا این عادی است که روز یکشنبه هنگامی که خانم اوباما و دخترانش میل دارند فروشگاه ها را بازدید کنند، من باید تلفن بزنم که فروشگاه ها را باز نمایند»، او قول داد که تا پیش ا زتابستان این مشکل را حل نماید.

پس از این رخداد، روزنامه های فرانسه تصویر آقای اوباما را هنگام مبارزات انتخاباتی و با شعار معروف او، " بله ما می توانیم" (YES WE CAN)، در کنار تصویر آقای سارکوزی با زیر نویس طنزی چاپ کردند، که نوشته شده بود، " نه روز های تعطیل " (NO WEEK END).

سارکوزی به دلیل حل مشکل بیکاری در فرانسه، مایل بود ترتیبی بدهد تا فروشگاه ها، روز های تعطیل نیز باز باشند، که با مقاومت سندیکا های فرانسوی روبرو شد.

سران دو کشور در این دیدار رسمی می بایستی مسائل بسیاری را بررسی نمایند؛ سیاست جهانی، مسائل اقتصادی و سیاسی میان دو کشور، بررسی روابط اسرائیل و اعراب از یکسو، و تنش بوجود آمده میان آمریکا و اسرائیل از سوی دیگر، مسئله توافق خلع سلاح اتمی میان آمریکا و روسیه، مسائلی در رابطه با پاکستان، افغانستان و عراق، و مشکلات حل نشده با ایران، بی شک در دستور کار آنان خواهد بود.

اروپاییان از موضع گیری آمریکا در قرارداد خرید هواپیما های غول پیکر سوخت رسان برای ارتش آمریکا، و واگذاری این قرارداد سی و پنج میلیارد دلاری به شرکت آمریکایی بوئینگ، و کنار گذاشتن کنسرسیوم اروپایی " ایر باس " خشنود نیستند، و این کار را یک نوع انحصار طلبی در دفاع از صنایع داخلی آمریکا و خلاف قوانین تجارت جهانی می دانند.

رهبران کشور های فرانسه، آلمان و انگلیس در نامه به باراک اوباما به این مسئله اعتراض کردند. آمریکایی ها می گویند که همه شرایط آگهی و فروش را بگونه قانونی انجام داده ند.

فرانسه نگران مذاکرات دو جانبه، خلع سلاح هسته ای میان آمریکا و روسیه می باشد، متن این توافق نامه تاکنون منتشر نشده است. فرانسوی ها می خواهند بدانند که آمریکایی ها به خاطر حل مشکل اتمی ایران، چه اندازه در برابر روس ها کوتاه آمده اند.

 

ایوو دالدر(Ivo Daalder)، سفیر آمریکا در پیمان ناتو، از طرفداران (Global Zero) جنبش خلع سلاح اتمی در جهان می باشد. هدف این جنبش خلع سلاح اتمی جهان تا سال 2030 می باشد.

سومین گرد همایی این جنبش سال گذشته در پاریس انجام شد. فرانسه به نتیجه این برنامه امیدوار و مطمئن نیست و آن را بیشتر احساسی می داند.

فرانسه، پیش از آمریکا به سوریه نزدیک شد، در فوریه گذشته، فرانسوا فیون، نخست وزیر فرانسه به سوریه رفت، سال گذشته نیز بشار اسد و همسرش، میهمان رئیس جمهور فرانسه در پاریس بودند، آنها در مراسم تاریخی بزرگداشت انقلاب کبیر فرانسه در میدان کنکورد پاریس به همراه چند رئیس دولت خارجی دیگر و همسرانشان شرکت کردند.

سوریه برای رهایی کلوتید رایس، دختر جوان فرانسوی که از خرداد ماه گذشته تاکنون در ایران، و در بازداشت بسر می برد میان ایران و فرانسه، پا در میانی کرده است. ایران، کلوتید رایس را در برابر آزادی مجید کاکاوند، به گروگان گرفته است.

کاکاوند مهندس جوان ایرانی بیش از یک سال است که در فرانسه بازداشت می باشد. دادگاهی در کالیفرنیا، کاکاوند را به دلیل خرید و ارسال ابزار الکترونیکی به ایران تحت تعقیب قرار داده و از فرانسه در خواست  استرداد او را به آمریکا نموده است. آمریکایی ها می گویند که این ابزار کار برد دو گانه در صنایع نظامی و صنعتی دارد.

قرار است که دادگاه تجدید نظر پاریس در تاریخ سی و یکم مارس 2010، در باره این پرونده تشکیل جلسه بدهد، در همین روز سفر رسمی آقای سارکوزی به آمریکا پایان می یابد. بی شک یکی از مسائل گفتگو میان سران آمریکا و فرانسه، مسئله گروگان های دو طرف در ایران می باشد.

به جز کلوتید رایس گروگان فرانسوی در ایران، نزدیک به هشت ماه است که سه گردشگر آمریکایی به جرم جاسوسی در زندان های ایران بسر می برند، این سه تن در مرز های ایران و کردستان عراق دستگیر شده اند.

چند روز پس از دستگیری و انتقال عبدالمالک ریگی به ایران، خانواده های این سه زندانی اجازه یافتند که برای نخستین بار با فرزندان خود در زندان ایران تماس تلفنی برقرار نمایند.

گفته می شود که در دستگیری ریگی افغانستان و پاکستان کمک قابل توجهی به ایران نموده اند، این کمک بدون موافقت آمریکا دشوار به نظر می رسید.

غنی سازی اورانیوم، و دست یابی جمهوری اسلامی به سلاح اتمی، و تحریم های سیاسی و اقتصادی پیش بینی شده در باره ایران، نیز از مسائل مهم گفتگو های میان اوباما و سارکوزی می باشد.

رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا در ماه فوریه گذشته گفت « ناتو در بحران بسر می برد... اروپاییان سال ها است که در زمینه دفاعی سرمایه گذاری نکرده اند» کمبود هلیکوپتر و هواپیما های باری بچشم دیده می شود، واین کمبود درعملیات نظامی علیه طالبان در افغانستان تاًثیر گذاشته است.

آندرس فوگ راسموسن،  دبیر کل ناتو، روز شنبه27 مارس، در یک کنفرانس امنیتی در بروکسل اظهار داشت « کشورهای اتحادیه اروپا باید هزینه های دفاعی را افزایش دهند یا خطر تبدیل شدن به یک ببر کاغذی را بپذیرند»  او افزود « چنین اقدامی به اروپا کمک خواهد کرد به آمریکایی ها نشان دهد که اتحاد آن ارزشمند است ».

راسموسن ،سهم موثر اعضای ناتو در جنگ در افغانستان را یادآور شد، اما گفت«  آنها نباید اتحاد با آمریکا را مسلم بدانند» او همچنین پیشنهاد کرد کشورهای ناتو و روسیه برای مقابله با تهدید های بالقوه از کشورهایی مانند ایران، در استقرار یک سیستم دفاع موشکی سراسری در اروپا همکاری کنند.

روزنامه اینترنتی روسی " وزگلیاد" خبر داد؛ در اجلاس وزرای امور خارجه گروه هشت (G8) که هفته آینده در کانادا برگزار می شود، موضوعات منع گسترش سلاح هسته ای، اوضاع افغانستان و مسئله هسته ای جمهوری اسلامی بررسی خواهند شد.

آمریکا از فرانسه درخواست کرده است که نیرو های نظامی بیشتری به افغانستان اعزام کند، ولی پاریس توان اعزام نیرو های بیشتر به افغانستان را ندارد، فرانسه قول داده است که  شماری از مربیان پلیس و ژاندارمری خود را برای آموزش نیرو های پلیس افغان به آنجا بفرستد.

فرانسه در افغانستان و در پایگاه پشتیبانی ( لجیستیکی) خود در تاجیکستان نزدیک به چهار هزار نیروی نظامی دارد. فرانسه در تابستان گذشته دومین پایگاه نظامی بیرون از خاک خود " الظفارا" را در ابوظبی بر پا کرده است.

آقای اوباما در یافته است که آقای نیکلا سارکوزی، می تواند هم پیمان بسیار خوبی در کنار آمریکا باشد. آقای اوباما می خواهد بی تفاوتی خود را نسبت به آقای سارکوزی کنار بگذارد. او امیدوار است که نیکلا سارکوزی در سال 2012 دوباره برای پنج سال دیگر به ریاست جمهوری فرانسه انتخاب شود. اوباما شانس بیشتری برای انتخاب دوباره خود به ریاست جمهوری آمریکا در سال 2013 دارد.

هر دو رئیس جمهور در صورت انتخاب دوباره، تا سال 2017، در قدرت خواهند بود، و در هفت سالی که در پیش رو دارند، می توانند  با همکاری یکدیگر به نتایج خوبی دست یابند.


March 30th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
مسایل بین المللی